Vaak hoor ik, dat is wel een probleem, deze bezetting, die lastige familie, die bewoner die alleen maar boos is. Tijdens mijn werk probeer ik de collega en ook mijzelf door een "andere bril" naar de situatie te laten kijken. Ik verwonder mij over zaken, kijk wat de oorzaken kunnen zijn en hoe ik op iets kan reageren. Bij een bezettingstekort kunnen we samen praten over wat wij niet hebben, maar wij kunnen ook de krachten bundelen en samen kijken naar waar wij goed in zijn en op die manier aan de slag gaan. Die lastige familie heeft ons de zorg en verantwoording gegeven over iets dat erg waardevol is, hoe kunnen wij ervoor zorgen dat zij dit met een gerust hart aan ons overlaten. Dit zorgt voor meer rust, samenwerking en samenspel en daardoor een betere leef- en werkomgeving.
Door mijn jarenlange ervaring in de ouderzorg, (inmiddels mag ik al ruim dertig jaar dit mooie werk uitvoeren) ben ik in staat om te coachen op de werkvloer. Ik heb zelf veel functies gehad in de ouderenzorg en kan mij daarom goed verplaatsen in de (be)leefwereld van de verschillende medewerkers. De belangen die spelen en de kennis die bij een functie aanwezig zijn. Zo kan ik meewerken met facilitair en zorg maar ook met een roosteraar of een opleidingscoördinator. Ik kan ondersteunen in de praktijk en daarbij een bijdrage leveren aan het leerklimaat van een afdeling. Dit is van groot belang omdat gebleken is dat het meeste leerrendement behaald wordt op de werkvloer, namelijk 70% van het rendement.
Er zijn veel wegen die naar Rome leiden. Om een doel te bereiken is het belangrijk dat je open staat voor het grotere geheel en kijkt naar de mogelijkheden in plaats van de moeilijkheden. Hierdoor is het in veel gevallen belangrijk om je koers gaande weg bij te stellen, wat niet erg is als het einddoel maar voor ogen blijft en behaald wordt. Deze gedachte zorgt ervoor dat iedere training weer een andere invulling kan hebben maar dat de afgesproken doelen wel behaald worden.
Vanuit de intrinsieke motivatie voor ouderen is Johanna in staat om de "liefde" voor het vak en de bewustwording 'waarom wil je graag zorgen voor ouderen?' (weer) op te doen leven bij zorgmedewerkers. Door alle leeuwen en beren die er op dit moment zijn binnen de zorg, denk maar aan de voortdurende krapte op de arbeidsmarkt en de nog steeds toenemende regeldruk, is het voor een aantal zorgprofessionals soms moeilijk om te blijven zien waarom zij werken en gekozen hebben voor het mooie vak dat zij uitvoeren. Door hen weer mee te nemen naar de dingen die er toe doen, namelijk het zien van de oudere en daarnaar handelen, is Johanna in staat de medewerker weer positieve energie mee te geven.
In 1969 geboren in Zwolle en na 7 dagen in Wezep gekomen en dit tot nu toe niet te verlaten. Ik ben de jongste van vier, boven mij twee zussen en een broer. Een nakomertje die soms schandelijk verwend werd door de "groten". Ik ben nog steeds woonachtig op de plaats waar ons ouderlijk huis stond. Hier woon ik samen met mijn hond en kat en geniet van vrienden en familie. Mijn hele werkzame leven heeft zich afgespeeld in de ouderenzorg. Gestart als huishoudelijk medewerker, doorgegroeid naar verzorgende, opleidingscoördinator en uiteindelijk kwaliteitsverpleegkundige. Ouderen vind ik boeiend door hun kijk op het leven en het feit dat zij voor een groot deel hebben gezorgd voor het welvarende land waar ik nu in mag leven. Zij mogen de laatste fase op een respectvolle wijze doorbrengen en waar ik kan, wil ik daar een bijdrage aan leveren. Door letterlijk zorg te verlenen en door kennis overdracht te bieden.
In mijn vrije tijd ben ik graag samen met vrienden, wandel met mijn hond, speel amateurtoneel en doe ik aan hardlopen. Ook zet ik mij in voor ouderen op de wereld die het minder hebben getroffen dan de meeste ouderen in Nederland. Zo ben ik al 7 maal in Namibië geweest voor kennisoverdracht met betrekking tot de ouderenzorg via de stichting SuvaNawa.
